Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012
ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΟΝ
ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΟΝ
Κύριε εκέκραξα προς σε, ελέησόν με,
του ρύπου την πυκνή γλυσίνα παραμέρισε
και μπες στο γκρεμισμένο της ψυχής μου σπίτι.
Έλα, ως λεπτής ανάσα αύρα, ως κεραυνός,
όπως εσύ καλύτερα γνωρίζεις.
Στ’ άχραντα πόδια σου ακουμπώ, δικό μου μύρο,
τα κεκραγάρια, πνιγμένα σ’ αηδονολαλιές.
Θερμές λιτές, Φως ιλαρό μου, επιλύχνιες
που μακρινήν ελπίδα ανάβουνε – μα που πονούν
την γύμνια μου αναδεικνύοντας και τα έλκη.
Χρόνια αιμόρρους και συγκύπτων στην πικρή
μάνα μου γη ήμουν στραμμένος. Αίφνης, σ’ εγγίζω
μια νύχτα κατανυκτική όπως η αποψινή
και «τις με ήψατο» ν’ ακούσω περιμένω
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012
ΤΑΞΙΔΙ
ΤΑΞΙΔΙ
Η πολιά την κεφαλήν
Γυναίκα,
Ύψωνε ένα πήλινο θυμιατό
Που μύριζε κυπαρισσόμηλο,
Όταν
Παραπάτησε στο κατώφλι.
Κι αντί
Να τιναχτεί- όπως φάνηκε πως θα γινόταν-
Στον που ανοίγονταν μπροστά της,
Πολύχρωμο των γαλαξιών πολτό,
Γύρισε πίσω,
Σε μια θαμπή πομπή Επιταφίου,
Στους δρόμους της γειτονιάς,
Που ονομάζουμε συνήθως
“Παιδική ηλικία”.
«Θ΄ ακούσω πολλές φορές», σκέπτονταν περπατώντας,
“To δος μοι τούτον τον ξένον”, όμως
Ποτέ
Δε θα υγράνουν
Την καρδιά μου-
Όπως συμβαίνει απόψε-
Τα πέταλα της πασχαλιάς
Και οι ουρές των διαττόντων ”.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)